Καλλιέργεια του ρεβιθού, ιδιαιτερότητες και προοπτικές

Η ιδέα  να ασχοληθεί κανείς με τη γεωργία είναι πολύ σωστή σ’ αυτούς τους δύσκολούς καιρούς.  Επειδή η γεωργία συνδέεται στενά με τα οικονομικά δεδομένα, Πριν ξεκινήσετε, καλό θα είναι να κάνετε μια μικρή έρευνα στην αγορά. Αυτή θα σας βοηθήσει στο να αποκτήσετε μια εικόνα μεταξύ του κόστους παραγωγής και του γενικού εισοδήματος  που αποφέρει ειδικά η καλλιέργεια του ρεβιθιού.

 Το σημαντικότερο επίσης είναι να απευθυνθείτε στην τοπική σας διεύθυνση αγροτικής ανάπτυξης για τα σχετικά χαρτιά που χρειάζονται γενικά για την αγροτική δραστηριότητα και στη διεύθυνση ανάπτυξης της νομαρχιακής σας αυτοδιοίκησης για όλα τα απαραίτητα χαρτιά για την συσκευασία της παραγωγής σας. Για τις  μηχανολογικές απαιτήσεις συσκευασίας και τυποποίησης της παραγωγής σας, η εταιρία www.ebloko.gr θα σας προτείνει γρήγορες, απλές και οικονομικές λύσεις.

 Παρακάτω θα βρείτε μια έρευνα γύρω από τη καλλιέργεια του ρεβιθιού που έχουν κάνει κάποιοι καθηγητές. Το ρεβίθι είναι ένα σχετικά εύκολο φυτό στην καλλιέργεια του,  το αναφέρω και πιο κάτω, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις. Καλλιεργείται σε σχεδόν όλα τα εδάφη, σε δυο εποχές(άνοιξη και φθινόπωρο),  για ανθρώπινη κατανάλωση ως όσπριο και για την κτηνοτροφία  ως ζωοτροφή .  

Για 1 στρέμμα απαιτούνται 17 κιλά σπόρος, από το οποίο θα παραχθούν 170 κιλά ρεβίθι, ενώ με την ίδια ποσότητα και λίγα ποτίσματα μπορούμε να πάρουμε και 350 κιλά παραγωγή ανά στρέμμα. Είναι φυτό πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία  σε σχέση µε τα υπόλοιπα ψυχανθή. Επιπλέον, το ρεβίθι δεν εμφανίζει  ιδιαίτερες απαιτήσεις σε λίπανση, αφού έχει τη δυνατότητα να δεσμεύει το άζωτο. Η λίπανση του περιορίζεται γενικά σε μια προσθήκη φωσφόρου.  Ελάχιστες είναι και οι εδαφικές του απαιτήσεις, ιδιαίτερα όσον αφορά τις ποικιλίες µε µμικρούς και έγχρωμους σπόρους, γεγονός που επιτρέπει την καλλιέργειά του σε ποικιλία εδαφών.

Η σημαντικότερη ασθένεια του ρεβιθιού είναι ο µμύκητας ασκόχυτα, που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές έως και ολοκληρωτικές απώλειες της παραγωγής.

Απαιτείται, επομένως, η επιλογή κατάλληλων ποικιλιών, ανθεκτικών στον παραπάνω μύκητα, αφού η χρήση μυκητοκτόνων κρίνεται ανεπαρκής και µη συμφέρουσα. Τέτοιες ποικιλίες είναι πχ η Άνδρος, η  Αμοργός και η Σέριφος. Ο κίνδυνος της ασκοχύτωσης, αποτελεί και το μεγαλύτερο μειονέκτημα στη βιολογική καλλιέργεια του ρεβιθιού. Η εξάπλωση της καλλιέργειας περιορίζεται επίσης από τη μικρή αντοχή των υπαρχόντων ποικιλιών στις χαμηλές θερμοκρασίες που ευνοούν την ανοιξιάτικη σπορά,.

Μελέτη καθηγητών του ΕΘΙΑΓΕ (ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑΣ):

Από τα διαθέσιμα στοιχεία για την καλλιεργητική περίοδο 2006-2007, προκύπτει ότι η μέση απόδοση για το βιολογικό κτηνοτροφικό ρεβίθι είναι 121,3 κιλά/στρέμμα, ενώ η μέγιστη απόδοση φτάνει τα 220 κιλά/στρέμμα. Η ελάχιστη απόδοση που αναφέρεται στη βιβλιογραφία είναι 50 κιλά/στρέμμα, σημειώνεται όμως, ότι η προσβολή από ασκόχυτα μπορεί να μηδενίσει την παραγωγή. Η μέση τιµή πώλησης, για την ποσότητα που δεν ιδιοκαταναλώνεται, είναι 0,68 €/κιλό, η ελάχιστη τιμή 0,3 €/κιλό και η μέγιστη τιμή 2€/κιλό.

Η μέση ακαθάριστη πρόσοδος ανά στρέμμα βιολογικού κτηνοτροφικού ρεβιθιού υπολογίζεται στα 116,6 €/στρέμμα, η ελάχιστη ακαθάριστη πρόσοδος είναι 25,6 €/ στρέμμα και η μέγιστη 403,7 €/ στρέμμα. Στον υπολογισμό της ακαθάριστης προσόδου συμπεριλαμβάνεται και η επιδότηση για την βιολογική παραγωγή που φτάνει τα 33,5€/στρέµµα. Το µέσο κέρδος φτάνει τα 45,6 €/ στρέμμα, µε πιθανότητα αρνητικού αποτελέσματος (ζημία) 17%. Το μέγιστο κέρδος φτάνει τα 336,5 €/ στρέμμα και το ελάχιστο τα -45,4 €/ στρέμμα Χωρίς την επιδότηση για το βιολογικό τρόπο παραγωγής, η πιθανότητα αρνητικού αποτελέσματος φτάνει το 57% και το µέσο κέρδος εκτιμάται στα 12,1€/στρέµµα.

Γενικά για την καλλιέργεια ρεβιθιού ισχύουν οι εξής παράγοντες:
Θετικοί παράγοντες

·         Η πλήρης εκμηχάνισή της και οι μικρές απαιτήσεις της σε εργασία.

·         Οι ελάχιστες απαιτήσεις της σε λίπανση και γονιμότητα εδάφους.

·         Η συμβολή της στη βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους, λόγω της ικανότητας της να δεσμεύει το άζωτο.

·         Η ανθεκτικότητα του φυτού στην ξηρασία.

·         Η χρήση του παραγόμενου προϊόντος στα σιτηρέσια των αγροτικών ζώων, σε αντικατάσταση άλλων πρωτεϊνούχων σπόρων, όπως η σόγια (κυρίως στη βιολογική κτηνοτροφία).

·         Η υψηλή θρεπτική αξία των σπόρων του ρεβιθιού.

Αρνητικοί παράγοντες

·         Οι μεγάλες απώλειες στην παραγωγή που μπορεί να προκαλέσει η προσβολή από ασκόχυτα και οι περιορισμένες δυνατότητες αντιμετώπισης της ασθενείας µε μυκητοκτόνα.

·         Το υψηλό κόστος αγοράς του πιστοποιημένου σπόρου, ειδικά για τις ανθεκτικές στον ασκόχυτα ποικιλίες.

·         Η μικρή αντοχή των υπαρχόντων ποικιλιών στις χαμηλές θερμοκρασίες.