jeudi 21 mai 2015

Η μούργα στο ελαιόλαδο



Πολλοί από εσάς έχετε ρωτήσει τι είναι η «μούργα» στο ελαιόλαδο. Γι’ αυτό σήμερα σας αναρτώ ένα μικρό αλλά ενδιαφέρον σχετικό κείμενο για τη μούργα.
Τι είναι η μούργα στο ελαιόλαδο;
Μετά τη διαδικασία παραγωγής ελαιολάδου στο ελαιοτριβείο, στο ελαιόλαδο υπάρχει ακόμα ένα μικρό ποσοστό (περίπου 5%) συστατικών που προέρχονται από τον καρπό της ελιάς. Αυτά είναι κυρίως ζάχαρα και πρωτεΐνες και είναι πιο βαρiά από το ελαιόλαδο. Η κοινή ονομασία είναι μούργα, αλλά ονομάζεται και «αλουπός», «ποκαθούλιασμα», «ίζημα», ή «λάσπη».
Η μούργα έχει μεγαλύτερο βάρος από το ελαιόλαδο, μέσα σε λίγες εβδομάδες, αρχίζει να μαζεύεται στον πάτο του δοχείου που είναι φυλαγμένο το ελαιόλαδο.


Η μούργα βλάπτει το ελαιόλαδο μας, αλλά όχι τον καταναλωτή
Η μούργα δεν μας βλάπτει όταν είναι ανακατεμένη στο ελαιόλαδο που μόλις παράχθηκε, αλλά σίγουρα δεν είναι νόστιμη για να φαγωθεί από μόνη της! Βλάπτει όμως το ελαιόλαδο μας γιατί τα ζάχαρα που περιέχει μπορούν να ζυμωθούν και να απελευθερώσουν άσχημες μυρωδιές. Γι’ αυτό είναι πάντα καλό να αφαιρείται η μούργα από το ελαιόλαδο όσο πιο νωρίς γίνεται.

Η μούργα σε χύμα λάδια κατά κανόνα
Τα λάδια που κυκλοφορούν από σπίτι σε σπίτι, έχουν μέσα και τη μούργα τους, εκτός και εάν ο παραγωγός που πωλεί το ελαιόλαδο έχει προβεί σε κάποιες διαδικασίες αφαίρεσής της. Δεν είναι τραγικό το να υπάρχει η μούργα,αλλά πρέπει να αφαιρείται μεταγγίζοντας το ελαιόλαδο τουλάχιστο τρεις φορές σε άλλα δοχεία. Οι σωστοί συσκευαστές ελαιολάδου, αφαιρούν τη μούργα από το ελαιόλαδο πολύ πριν την εμφιαλώσουν, έτσι ώστε αυτή να μην απειλεί την ποιότητα του ελαιολάδου, και επίσης να μην επιβαρύνει οικονομικά τον καταναλωτή. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και συσκευαστές που εσκεμμένα αφήνουν τη μούργα στο ελαιόλαδο ή προσθέτουν μούργα σε παλιά λάδια για να δώσουν την εντύπωση ότι αυτά είναι φρέσκα ή γνήσια.
Πότε δικαιολογείται η μούργα στο ελαιόλαδο
  • Όταν το λάδι είναι αγορασμένο αμέσως μετά την παραγωγή του από το ελαιοτριβείο.
  • Σε έναν αποθηκευμένο για παράδειγμα τενεκέ λάδι θεωρείται φυσιολογικό να υπάρχει ελάχιστη μούργα στον πάτο του γιατί η ψίχα της ελιάς θα αφήσει ελάχιστο κατακάθι, αλλά δεν δικαιολογείται να υπάρχει μούργα σε μπουκάλια με μικρή ποσότητα λαδιού, αν δεν είναι εντελώς φρέσκο το λάδι αγορασμένο εν γνώση σας.
  • Όταν είναι χειμώνας και λόγω ψύχους το λάδι κατακάθεται ή και παγώνει μέσα στο δοχείο. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και δεν αποτελεί κίνδυνο αλλοίωσης της ποιότητας του ελαιολάδου. Αφαιρέστε τυχόν υπολείμματα ή αν έχει παγώσει, με την αλλαγή των θερμοκρασιών θα επανέλθει.

Καλένγκ Μουανγκάλ
Γεωπόνος - ΓΠΑ

mardi 7 avril 2015

Αλεύρι: οι τύποι και οι χρήσεις.

Αλεύρι είναι το προϊόν που παίρνουμε όταν αλέσουμε οποιοδήποτε σπόρο, κριθάρι, σίκαλη, ρύζι, αφού απομακρύνουμε το πίτουρο. Συνήθως όταν μιλάμε για αλεύρι, εννοούμε κυρίως το σιτάλευρο, το οποίο προέρχεται από το άλεσμα του καρπού του σιταριού. Πρόκειται για ένα φυτό που καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο και μάλιστα είναι παγκοσμίως το δεύτερο σε συγκομιδή, μετά τον αραβόσιτο.


Οι ποιότητες και οι κατηγορίες των αλεύρων διακρίνονται από τον τρόπο του αλέσματος, το βαθμό κοσκινίσματος και την ποιότητα του σιταριού και των άλλων δημητριακών, απ' όπου προέρχονται. Στα παραγόμενα άλευρα από σκληρό σιτάρι υπάγεται και το σιμιγδάλι. Με την κατεργασία όλων των ποιοτήτων του σιταριού σε τελειοποιημένους μύλους παράγεται η φαρίνα, το κατεξοχήν αλεύρι της αρτοποιίας και μακαρονοποιίας.
Ο τύπος αλευριού, καθορίζετε με βάση το βαθμό άλεσης, δηλαδή το παραγόμενο βάρος αλευριού, όταν αλέσουμε 100 μέρη βάρους καθαρισμένου σιταριού. Ενώ ο διαχωρισμός σε σκληρά, μαλακά και ημίσκληρα (δυνατά, αδύνατα και μέτρια), γίνεται με βάση το ποσοστό των περιεχομένων πρωτεϊνών και της ποιότητας του σιταριού.
Οι δύο πιο συνηθισμένοι τύποι αλευριών είναι:
  1. Αλεύρι τύπου Μ:
    Προέρχεται κυρίως από σκληρά σιτάρια και έχει χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα. Από αυτό φτιάχνεται το σύμμεικτο και το γνωστό χωριάτικο ψωμί με την χαρακτηριστική συμπαγή δομή και κόρα.
  2. Αλεύρι κατηγορίας Π, ή πολυτελείας:
    Είναι το άλευρο εκείνο το οποίο προέρχεται από σιτάρια υψηλής ποιότητας, ενισχυμένα με γλουτένη ώστε να είναι πολύ δυνατό.
Πιο ειδικά, και ανάλογα τις ποικιλίες σιταριών από τις οποίες προέρχονται, το ποσοστό και τη δύναμη της γλουτένης που περιέχουν, τα χωρίζουμε στις εξής κατηγορίες:
  • Σκληρό αλεύρι ή χωριάτικο:
    Το αλεύρι από σκληρό σιτάρι, είναι πλούσιο σε γλουτένη. Με χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα. Είναι ιδανικό για να φτιάχνουμε ψωμιά, αφού δίνει όγκο και ελαστικότητα στο ζυμάρι, να ανοίγουμε φύλλο για πίτες και γενικά ότι έχει να κάνει με ζύμη.
  • Μαλακό αλεύρι ή φαρίνα 00:
    Το αλεύρι από μαλακό σιτάρι, με χαρακτηριστική αλευρώδη υφή και έχει πιο άσπρο χρώμα από το σκληρό. Είναι ιδανικό για κέικ, μπισκότα, κουραμπιέδες, κουλουράκια, καθώς και για όλα τα γλυκά.
  • Αλεύρι από σκληρό σιτάρι:
    Το φυσικό λευκό αλεύρι, το οποίο προέρχεται από το μέτριο άλεσμα της καρδιάς του καρπού του σιταριού. Έχει τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και τη μικρότερη σε άμυλο. Χαρίζει μοναδική γεύση και υφή στο ψωμί, ενώ είναι ιδανικό και για την παρασκευή ζυμαρικών.
  • Αλεύρι για όλες τις χρήσεις:
    Πρόκειται για μείγμα σκληρού και μαλακού σιταριού που το χρησιμοποιούμε τόσο για να φτιάξουμε ψωμί, όσο και στη ζαχαροπλαστική.
  • Αλεύρι ολικής άλεσης: Αυτό σημαίνει ότι όλα τα μέρη του σπόρου διατηρούνται κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας. Είναι αλεύρι από ολόκληρο τον κόκκο του σταριού, το οποίο χρησιμοποιούμε για την παρασκευή αρτοσκευασμάτων ολικής άλεσης από σκληρό στάρι, χωριάτικου ψωμιού, παραδοσιακού παξιμαδιού, μόνο που οι διαδικασίες παρασκευής του ψωμιού θα πρέπει να διαρκέσουν περισσότερο. Στις περισσότερες συνταγές, το αλεύρι ολικής άλεσης αναμιγνύεται σε ίσες ποσότητες με άσπρο αλεύρι.
  • Φαρίνα:
    Παρασκευάζεται τόσο από την άλεση σιταριού, όσο και από τις αμυλούχες ρίζες, ενώ σε μερικές περιπτώσεις, εμπλουτίζεται με βιταμίνη Β και σίδηρο.
  • Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του:
    Είναι το γνωστό μας φαρίνα. Σε αυτό το είδος του αλευριού, προστίθενται εξαρχής το αλάτι, το μπέικιν πάουντερ και άλλες διογκωτικές ουσίες. Το μειονέκτημά του όμως, είναι ότι σε περίπτωση που εκτεθεί σε υγρασία, χαλάει πολύ γρήγορα. Για να αντικαταστήσουμε το αλεύρι αυτό με κανονικό αλεύρι, θα προσθέσουμε 1 κ. γλ. μπέικιν πάουντερ και ½ κ. γλ. αλάτι για κάθε φλιτζάνι αλευριού.
  • Αλεύρι τύπου 90%, ή πιτυρούχο:
    Είναι ένα αλεύρι ολικής άλεσης αλλά με διαφορετικό τρόπο αλέσματος και κοσκινίσματος, το οποίο είναι πλούσιο σε πίτυρο και θρεπτικά στοιχεία. Το χρησιμοποιούμε κυρίως για να φτιάξουμε μαύρα ψωμιά.
  • Αλεύρι τύπου 70%:
    Το αλεύρι αυτό έχει πολύ μικρή ποσότητα πιτύρων και το χρησιμοποιούμε κυρίως για να φτιάξουμε λευκό ψωμί.
  • Αλεύρι τύπου 55%:
    Με αυτό το αλεύρι φτιάχνουμε κυρίως ψωμιά πολυτελείας και φρυγανιές, προϊόντα με υψηλό πρωτεϊνικό περιεχόμενο.
  • Αλεύρι από κριθάρι:
    Το αναμειγνύουμε συνήθως με αλεύρι από σίκαλη και δίνει χαρακτηριστική ελαφρά πικρή γεύση στο ψωμί μας.
  • Αλεύρι από καλαμπόκι:
    Το βασικό αλεύρι της Αμερικής. Επειδή δεν περιέχει μεγάλη ποσότητα γλουτένης, το αποτέλεσμα είναι να μην φουσκώνει αρκετά. Για να φτιάξουμε αρτοσκευάσματα, το αναμειγνύουμε κυρίως με σιτάλευρο. Χρησιμοποιείται ευρύτατα στην παρασκευή παιδικών τροφών εξαιτίας της περιορισμένης περιεκτικότητας σε γλουτένη.
  • Αλεύρι από βρώμη:
    Το συνδυάζουμε συνήθως με σιτάλευρο. Δίνει μια χαρακτηριστική υγρασία στο ψωμί μας.
  • Αλεύρι από σίκαλη:
    Προσθήκη ακόμα και μικρής ποσότητας δίνει χρώμα στην κόρα του ψωμιού μας και κάνει πιο μαλακή την ψίχα. Το ψωμί από σίκαλη θεωρείται το πιο υγιεινό.
  • Ρεβιθάλευρο:
    Για όσους είναι αλλεργικοί στη γλουτένη, χρησιμοποιείται κυρίως από μεσογειακούς λαούς.
  • Αλεύρι από αμύγδαλο:
    Ιδιαίτερα διαδεδομένο στον χώρο της ζαχαροπλαστικής. Φτιάχνεται από το τρίψιμο του αμυγδάλου ή και άλλων ξηρών καρπών. H σύνθλιψη στην περίπτωση των ξηρών καρπών δεν είναι μπορεί να παράγει «αλεύρι» γιατί οι ξηροί καρποί εμπεριέχουν έλαια.
  • Ρυζάλευρο:
    Παράγεται από ρύζι και έχει ιδιαίτερα ψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο. Mπορεί να παραχθεί από αποφλοιωμένο ή όχι ρύζι. Χρησιμοποιείται σε όλη την Ασία και την Λατινική Αμερική για δεκάδες χρήσεις, και ειδικά στην παραγωγή noodles και σε δεκάδες γλυκά.
  • Αλεύρι σόγιας:
    Το αγαπημένο αλεύρι των χορτοφάγων. Παράγεται από ψημένα φασόλια σόγιας, και μπορεί να το βρει κανείς με πλήρη ή μειωμένα λιπαρά.
Εκτός απ τις πιο πάνω κατηγορίες, στο εμπόριο κυκλοφοράνε συσκευασίες με τον πιο κάτω αριθμητικό κώδικα:
  1. Αλεύρι σίτου 405 ή 45 με περίπου 9% πρωτεΐνες (για οικιακή χρήση).
  2. Αλεύρι σίτου 550 ή 55 με περίπου 11% πρωτεΐνες (για ψωμάκια, λευκό ψωμί και μπαγκέτες).
  3. Αλεύρι τύπου 00, Ιταλικής προέλευσης. Είναι περίπου ίδιο με το 550.
  4. Άλευρα σίκαλης τύπων 997 και 1150, ιδανικά για ψωμί.
  5. Αλεύρι σίκαλης ολικής, τύπου 100% πολύ σκούρο και χαρακτηριστική γεύση.
  6. Χονδρό αλεύρι πιτυρούχο 1050 ή 110 με περίπου 15% πρωτεΐνες
  7. Χονδρό αλεύρι πιτυρούχο 1700.
  8. Χονδρό σίκαλης τύπου 1800.
  9. Αλεύρι σίτου ολικής 1100, τύπου 100%, το οποίο περιέχει ολόκληρο τον σπόρο, πίτυρο και φύτρο.
  10. Αλεύρι σίτου αυτοδιογκούμενο.
  11. Αλεύρι Campaillou, το οποίο περιέχει βύνη και ξηρό προζύμι, αποδίδοντας ιδιαίτερη ξινή γεύση.
  12. Βιολογικά άλευρα ORGANIC σε πολλούς και διαφορετικούς τύπους.
  13. Το σιμιγδάλι:
    Είναι χονδροαλεσμένο σκληρό σιτάρι, χωρίς το πίτυρο του. Μπορεί να υπάρχουν πολλά μεγέθη, εκτός από χονδρό και ψιλό, ανάλογα με τη χρήση.
Μαγιά:
Τα περισσότερα είδη μαγιάς, έχουν τον ίδιο ζυμομύκητα (Saccharomyces cerevisiae), με τη διαφορά ότι προσφέρονται σε διαφορετικούς βαθμούς αφυδάτωσης. Όσο πιο αφυδατωμένη είναι τόσο μικρότερη αναλογία χρειάζεται για να κάνει τη δουλειά. Να ξέρετε ότι, όπου βάζουμε νωπή μαγιά, αρκούν τα μισά γραμμάρια σε ξηρή. Ανεξάρτητα όμως από το είδος της μαγιάς, καλό είναι να τη διαλύουμε πρώτα σε νερό.
Πηγές:
http://faghta-giagias.blogspot.com/2012/03/blog-post_8608.html
http://culinarylab-alchemist.blogspot.gr/2010/11/blog-post.html

Καλένγκ Μουανγκάλ
Γεωπόνος - ΓΠΑ

jeudi 12 mars 2015

Σύσταση για την κατανάλωση πικρών πυρήνων βερίκοκου και πικραμυγδάλων


Με αφορμή τα στοιχεία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων σύμφωνα με τα οποία κατά το προηγούμενο έτος παρατηρήθηκε αυξημένος αριθμός δηλητηριάσεων λόγω υπερβολικής κατανάλωσης πυρήνων βερίκοκου ή πικραμυγδάλων, ο ΕΦΕΤ ενέκρινε γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου Ελέγχου Τροφίμων (ΕΣΕΤ) η οποία εκπονήθηκε με βάση αντίστοιχες γνωμοδοτήσεις διεθνών οργανισμών, οργανισμών της ΕΕ καθώς και μέτρων που έχουν υιοθετηθεί από άλλες χώρες, σχετικά με την εκτίμηση της επικινδυνότητας της κατανάλωσης πικρών πυρήνων βερίκοκου και πικραμυγδάλων και τις επιπτώσεις στην υγεία των καταναλωτών.


Σύμφωνα με την εγκριθείσα γνωμοδότηση ο ΕΦΕΤ συστήνει:
  1. Στους ενήλικες καταναλωτές να καταναλώνουν μέχρι 2 πικρούς πυρήνες βερίκοκου ή πικραμυγδάλου την ημέρα και
  2. Στα παιδιά, στις έγκυες και στις θηλάζουσες γυναίκες, ως ιδιαίτερα ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, την αποφυγή της κατανάλωσης αυτών των προϊόντων.
Διευκρινίζεται ότι οι πικροί πυρήνες βερίκοκου καθώς και τα πικραμύγδαλα ανήκουν στα τρόφιμα που περιέχουν μια ουσία γνωστή ως αμυγδαλίνη από τη διάσπαση της οποίας παράγονται κυανιούχες ενώσεις (υδροκυάνιο) οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις για τον άνθρωπο.


Η πιθανότητα εμφάνισης δυσμενών επιπτώσεων στην υγεία του ανθρώπου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες μεταξύ των οποίων είναι ο αριθμός των πικρών πυρήνων βερίκοκου και πικραμυγδάλων που θα καταναλωθεί και η αρχική συγκέντρωση αμυγδαλίνης σε αυτά τα προϊόντα.

Καλένγκ Μουανγκάλ
Γεωπόνος - ΓΠΑ

lundi 19 janvier 2015

Πρόγραμμα "Επιχειρηματική Ευκαιρία" (100% επιχορήγηση για ίδρυση επιχείρησης)

 

Πρόγραμμα "Επιχειρηματική Ευκαιρία" (100% επιχορήγηση για ίδρυση επιχείρησης).

Πρόγραμμα "Επιχειρηματική Ευκαιρία" (100% επιχορήγηση για ίδρυση νέας επιχείρησης


Το πρόγραμμα αφορά άνεργους/άνεργες από 18 έως 64 ετών που θέλουν να ιδρύσουν νέες, καινοτόμες και βιώσιμες επιχειρήσεις.
Επιλέξιμες Επιχειρήσεις
Οι επιχειρήσεις που θα συσταθούν στο πλαίσιο των επενδυτικών προτάσεων θα πρέπει:
- Να έχουν κάνει έναρξη στη ∆ΟΥ μετά την ημερομηνία προκήρυξης του Προγράμματος
- Να λειτουργήσουν νόμιμα εντός της Ελληνικής Επικράτειας
- Να λειτουργήσουν αποκλειστικά με μία από τις ακόλουθες επιχειρηματικές μορφές:
* Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης
* Ομόρρυθμη Εταιρεία
* Ετερόρρυθμη Εταιρεία
* Ι.Κ.Ε
* ατομική επιχείρηση και
* κοινωνική επιχείρηση

- Κάθε επιλέξιμο φυσικό πρόσωπο να συμμετέχει στην υποβολή μίας επενδυτικής πρότασης.
- Το επιχειρηματικό τους σχέδιο να αφορά στις επιλέξιμες κατηγορίες επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
Εξαιρούνται οι δραστηριότητες που δεν στηρίζονται από τον Κανονισμό για Ενισχύσεις Ήσσονος Σημασίας – De Minimis (EK 1407/2013). 

Οι επιχειρήσεις που αναμένεται να επιχορηγηθούν θα ανήκουν στους παρακάτω κλάδους:
  • Αγροδιατροφή/Βιομηχανία Τροφίμων
  • Εφοδιαστική Αλυσίδα
  • Ενέργεια
  • Περιβάλλον
  • Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών
  • Τουρισμός
  • Υγεία
  • Υλικά-Κατασκευές
  • Πολιτιστική-∆ημιουργική Βιομηχανία
     


Προϋπολογισμός
Ο προϋπολογισμός κάθε πρότασης αναμένεται να είναι από 25.000 έως 40.000 ευρώ
Ποσοστό Επιχορήγησης
Το ποσοστό επιχορήγησης θα είναι 100%.
Επιλέξιμες Δαπάνες
  • Ασφαλιστικές Εισφορές (ΟΑΕΕ)
  • Λειτουργικές Δαπάνες (ενοίκια, ΔΕΗ, ΟΤΕ, θέρμανση, ύδρευση, δαπάνες λογιστικής παρακολούθησης, αμοιβή συμβούλου)
  • Δαπάνες για την προβολή & προώθηση της επιχείρησης, Δημιουργία ιστοσελίδας.
  • Δαπάνες για την πρόσληψη υπαλλήλου.
  • Δαπάνες για την αγορά πρώτων υλών.
  • Αποσβέσεις παγίων.
     
Διάρκεια Επιχορήγησης
Έως 24 μήνες.


Υπάρχει δυνατότητα προκαταβολής του 40% της επιχορήγησης.
Για να διαβάσετε την επίσημη προδημοσίευση του προγράμματος δείτε http://www.plan.gr/sites/plan.gr/files/pdf/ProdhmosieushEpixeirhmatikhEukairia.pdf

Καλένγκ Μουανγκάλ
Γεωπόνος - ΓΠΑ